odkrycie, którego dokonano we współpracy z naukowcami z Baylor College Of Medicine w Teksasie, USA dostarcza nowej podstawowej wiedzy na temat mechanizmów słuchu. Jest on prezentowany w internetowym czasopiśmie naukowym Nature Communications.
zanim będziemy mogli dostrzec mowę, muzykę i inne dźwięki, fale dźwiękowe muszą zostać przekształcone w impulsy elektryczne w nerwie słuchowym, proces pośredniczony przez komórki czuciowe ucha wewnętrznego. Wcześniejsze badania wykazały, że dźwięk powoduje boczny ruch maleńkich włosków, które wystają z tych komórek, które otwierają i zamykają mechanicznie wrażliwe kanały jonowe, aby stworzyć wrażenie słuchu.
nie jest możliwe badanie ruchu rzęsek ludzkich, ponieważ komórki czuciowe są głęboko osadzone w grubej kości, ale u świnek morskich i myszoskoczków ucho wewnętrzne jest otoczone cienką kością. Za pomocą specjalnego opracowanego przez siebie mikroskopu naukowcy byli w stanie obserwować ruch rzęsek wywołany dźwiękiem.
„to ujawniło coś zaskakującego-że włosy nie tylko zginają się na boki, ale także zmieniają długość”, mówi dr Anders Fridberger, docent i lekarz w centrum badań słuchu i Komunikacji w Wydziale Nauk Klinicznych, interwencji i technologii Karolinska Institutet. „Te zmiany podłużne mają istotny wpływ na proces przekształcania fal dźwiękowych w sygnały elektryczne, które są niezbędne do słyszenia.”
naukowcy pokazują, że zdolność stereocylii do zmiany długości była większa, gdy potencjał elektryczny wokół komórek czuciowych był niski, co wiadomo, że dzieje się w związku z uszkodzeniem hałasu i związaną z wiekiem utratą słuchu. Spadek napięcia powoduje, że włosy stają się zbyt miękkie, co upośledza funkcję ucha.
„nasze wyniki mogą pomóc nam zrozumieć, dlaczego ucho nie działa tak dobrze w takich przypadkach”, mówi Dr Fridberger. „I być może pewnego dnia uda się je wykorzystać w opracowaniu nowego leczenia upośledzonego słuchu. Jeśli użyjemy leku, aby przywrócić prawidłową sztywność rzęsek, moglibyśmy poprawić pracę ucha, ale to jest coś na odległą przyszłość, jeśli jest to w ogóle możliwe. Co musimy teraz zrobić, to odkryć dokładny mechanizm, który kontroluje sztywność rzęsek.”
badanie zostało sfinansowane z grantów Szwedzkiej Rady ds. badań naukowych, Szwedzkiej Rady ds. życia zawodowego i badań społecznych, Fundacji Wallenberga, Fundacji Tysta Skolan (Cicha Szkoła), szwedzkiego stowarzyszenia osób niedosłyszących i Narodowego Instytutu Zdrowia w USA.